அமெரிக்க "விசா"ரணை - 2

சென்னையின் மாறாத அடையாளங்களில் ஒன்று ஜெமினி மேம்பாலத்தில் இருந்து பார்த்தால் தெரியும் அமெரிக்க தூதகரத்தின் முன் நிற்கும் க்யூ.. காலை 8:30 மணிக்கு எங்களுக்கு அப்பாயிண்ட்மெண்ட் 7:45 கெல்லாம் போய்விட்டோம் .. எங்கள் கைகளில் வங்கிக் கணக்கு சொத்து பத்திரம் வருமான வரி தாக்கல், போட்டோக்கள், பத்திரிக்கைச் செய்திகள் தாங்கிய 2கிலோ ஆவணங்கள் ஆனால் அதயையெல்லாம் அங்கு பார்க்கவேயில்லை.

எங்கு போனாலும் பாஸ்போர்ட்டையும் அப்பாயிண்ட் மெண்ட் கடிதத்தையும் மட்டுமே கேட்டார்கள்.. சினிமாவில் ஒரு கலாச்சாரம் இருக்கிறது வேலை இருக்கோ இல்லையோ தேவைப்பட்டாலும் படும் என்பதற்காக காலையிலேயே ஷுட்டிங் வரச் சொல்லிவிட்டு மாலை முதல் காக்கவிட்டு இன்னிக்கு உங்களுக்கு எந்த சீனும் இல்லை போய்ட்டு வாங்கன்னு ஜுனியர் ஆர்ட்டிஸ்ட்டுகளிடம் சொல்வது போல அந்த ஆவணங்கள் இருந்தன.

பலத்த பாதுகாப்பு எங்கு பார்த்தாலும் போலீஸ்.. எல்லையில் இருப்பது போல கம்பிவேலி பயன்படுத்தாத பிளாட்பார்ம் நெடுகிலும் போடப் பட்டிருந்தது.. வாசலில் ப்ளாட்பாரத்தில் க்யூவை ஒழுங்குபடுத்திய குரூப் 4 செக்யூரிட்டியே ஒபாமாவின் செக்யூரிட்டி ரேஞ்சுக்கு கேள்வி கேட்டார்.. கையில் கட்டியிருக்கும் வாட்ச் முதற்கொண்டு பரிசோதித்து அனுப்பினார்.

செல், பென் டிரைவ், சிடி,லேப்டாப், எந்த எலக்ட்ரானிக் பொருட்களுக்கும் அனுமதி இல்லை க்யூவில் நின்றோம்.. அலுவலகத்தின் உள் கதவு செல்லுமிடத்தில் ஒருவர் நமது அப்பாயிண்ட்மெண்ட் கடிதத்தை வாங்கி சரி பார்த்து சப்பக் என முத்திரை அடித்து தந்தார்..அதன் பிறகு எங்களை வாசல் செக்யூரிட்டி இன்றைய தமிழ் சினிமாவின் இளம் ஹீரோ இளம் ஹீரோயினை காதல் காட்சிகளில் அணைத்துக் கொள்வதைப் போல கட்டிப்பிடித்தார்.

அடுத்து உடலெங்கும் தடவினார் ஒரு நிமிடம்  நான் இருப்பது சென்னையா இல்லை எதாவது மசாஜ் பார்லரா என சந்தேகிக்க வைத்தார்.. கட்டிப்பிடி வைத்தியம் முடிந்து உள்ளே சென்றதும் நமது ஆவணங்களில் எலக்ட் ரானிக் பொருட்கள் ஏதும் இருக்கிறதா என சரிபார்த்து அதன் மீது ரப்பர் ஸ்டாம்ப் வைத்து மிஷினில் ஸ்கேன் செய்து தந்தார்கள்.. பினாயில் மட்டும் தான் ஊற்றவில்லை.. அவ்வளவு படு சுத்தமான பரிசோதனை.

விசா வழங்கும் கட்டிடத்திற்கு ஒருவர் வழிகாட்ட சிறிய க்யூ அடுத்த 5 நிமிடத்தில் உள்ளே அனுப்பப்பட்டோம்.. விசா வாங்க வந்தவர்களில் கைக் குழந்தையுடன் வந்தவர்கள் முதியவர்களுக்கு முன்னுரிமை அளித்தனர் உடல் ஊனமுற்றோர் நடக்க முடியாதவர்களுக்கு சக்கர நாற்காலி என அவர்கள் உபசரிப்பு படு நேர்த்தி.உள்ளே நுழைந்ததும் எதிரே8அடி தூரத்தில் உள்ளவரை பார்க்க 800 அடிக்கு க்யூவை சுற்றி விட்டு இருந்தார்கள்.

விக்ஸ்ன்னு சுத்தி சுத்தி எழுதினது போலவோ பழைய நோக்கியா போனில் இரை தின்னத் தின்ன வளரும் ஸ்நேக் கேம் போல நாங்கள் சுற்றிக் கொண்டிருந்தோம்.. ஒருவழியாக கவுண்ட்டரை அடைந்தோம் உள்ளே ஒரு சீனப்பெண்மணி வெளியே ஒரு சென்னைப் பெண் வெளியே இருந்தவர் எங்கள் பாஸ்போர்ட் மேல் ஒட்டியிருந்த பார்கோடை ஸ்கேன் செய்ய உள்ளே எங்களின் ஜாதகம் கம்யூட்டரில் தோன்றியது.

நேற்று கைவிரல் ஸ்கேன் செய்ததுடன் ஒப்பிட மீண்டும் இங்கும் அதை பதியச்சொன்னார்கள். அடுத்து இன்னொரு கவுண்டருக்கு செல்ல மீண்டும் பாஸ்போர்ட்டுகள் சரி பார்க்கப்பட்டு விசாரணை அதிகாரியிடம் அனுப்பப் பட்டோம். கால்பந்து வீரர் பெக்காமை போல இருந்த அமெரிக்கர் படு சுத்தமான அமெரிக்க ஆங்கில உச்சரிப்பில் பேசுவது காதில் கேட்டது. அதிலும் எங்களுக்கு முன் அவரிடம் சென்ற பெண் சொதப்பினார்.

அவருக்கு இவரது ஆங்கிலம் புரியவில்லை இந்தி தான் தெரியும் என்றார்.. அப்படி என்றால் நீங்கள் ஏன் விசாரணை மொழி இந்தியைத் தேர்ந்தெடுக்க வில்லை என மென்மையாக கடிந்து அவரை இந்தி பேசும் கவுண்டருக்கு அனுப்பினார். எங்களுக்கு தமிழில் இண்டர்வியூ தேர்வு செய்திருந்தோம் ஆகவே இதை அலட்சியமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.. தமிழ் யாரும் இருக்கிங்களான்னு அங்கே இருந்த அலுவலர் கேட்டார்..

மூவரும் கை தூக்க உவேசா,மு.வ போல இல்லாவிட்டாலும் ஒரு நல்ல தமிழாசிரியர் போல ஒருவரை எதிர்பார்த்தால் எங்களை பெக்காம் இடமே போய் நிறுத்தினார்கள் ஸார் நாங்க தமிழ் என்றோம் மெல்லிய குரலில் அலுவலர் அதை கண்டுக்கொள்ளவே இல்லை.. எதுக்காக அமெரிக்கா போறிங்க என்ற கணீர் குரல் கேட்டது.. நம்ம பெக்காம் தான்.. அடுத்த 15 நிமிடங்கள் சுந்தரத் தமிழில் அவர் பேசியது வியப்பிலும் வியப்பு.

இடையில் மட்டும் நுட்பமாக மொழி கையாளப்படும் இடங்களில் ஒரு உதவியாளரை வைத்துக் கொண்டார்.. மொழி தெரியாது என இவர்களை எல்லாம் கிண்டலடித்து விடாதீர்கள்.. எங்கள் இன்விடேஷன் கடிதத்தை கேட்டார் தந்தோம் அதைத்தவிர வேறு எந்த ஆவணமும் கேட்கவில்லை பாஸ்போர்ட் மட்டும் தான் தந்தோம்.அவர்கள் கேட்ட கேள்விக்கு பதிலளித்து அவர்களுக்கு திருப்திகரமாக அனைத்தும் இருக்கவே..

உங்களுக்கு விசா கிடைக்கும் அமெரிக்கா உங்களை வரவேற்கிறது என கும்பிட்டார்.. புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள் கூறி அங்கிருந்து விடை பெற்று 2 நிமிடத்தில் வெளியேறினோம்.மணி 8:50 வெறும் அரை மணியில் எல்லாம் முடிந்தது அமெரிக்க விசா என்பது பாஸ்போர்ட் வைத்திருப்பவர்களுக்கு பெரிய கவுரவம்.. மற்ற எந்த நாட்டுக்கும் எளிதில் அனுமதி கிடைக்கும்.

கெடுபிடிகள் அதிகம் போல தோன்றினாலும் இவ்வளவு சோதனைகளைத் தாண்டி தான் அங்கு செல்ல முடியும் உங்கள் பதிலில் திருப்தி இல்லை என்றால் பாஸ்போர்ட்டை திருப்பித் தந்து விடுவார்கள் மீண்டும் புதிதாக தான் விண்ணப்பிக்க வேண்டும்.. ஏன் கொலம்பஸ் உயிரோடு இருந்திருந்தால் கூட அமெரிக்க விசாவிற்கு ஏங்கியிருப்பான்.

அமெரிக்க "விசா"ரணை-1

கடந்த அக்டோபரிலேயே 2016 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவின் பல்வேறு பகுதிகளில் நடைபெற இருக்கும் பொங்கல் விழா நிகழ்ச்சிகளில் சிறப்பு விருந்தினர்களாக கலந்து கொள்ள அழைப்பு வந்திருந்தது.. கிறிஸ்டோபர், மேலூர் சசி, ஈரோடு மகேஷ் இவர்களுடன் நானும்.. இதில் மகேஷ் ஏற்கனவே அமெரிக்க விசா வைத்திருப்பவர்..2 முறை அங்கு போய் வந்தவர் ஆனால் நாங்கள் மூவரும் அமெரிக்கா செல்வது இது முதல் முறை.

விசாவிற்கு அப்ளை செய்தோம்..6 மாத பாங்க் ஸ்டேட்மெண்ட், மூணு வருட இன்கம்டாக்ஸ் ரிடர்ன்,வாங்கிய ஷீல்டுகளின் போட்டோ, எங்களைப் பற்றி வந்திருந்த பத்திரிக்கைச் செய்திகள், சொந்த காரின் ஆர்.சி, சொத்து பத்திரம் முதல் அத்தனையும் எடுத்துக் கொள்ளச் சொன்னார்கள் நாங்களும் பரபரப்பாக எல்லாம் தயார் செய்தோம் டிசம்பர் 31 இண்டர்வியூ.. அதற்கு முதல் நாள் கைரேகை புகைப்படம் பதியவேண்டும் என்றார்கள்.

கைரேகை பதிய இருந்த அமெரிக்க தூதகரத்தின் கிளை வள்ளுவர் கோட்டம் எதிரில் இருந்த சிறிய சாலையில் இருந்தது.. பிரம்மாண்டமான கட்டிடம்.. அமெரிக்கா செல்ல இருக்கும் ஏராளமான மக்கள் அங்கு குவிந்திருந்தனர்.. அந்தத் தெருவில் டீக்கடை வைத்திருப்பவர் ஆடி காரில் வந்து இறங்கினால் அது ஆச்சரியம் இல்லை.. அவ்வளவு வியாபாரம்.! எதிரில் ஒரு கோடீஸ்வரர் இளநீர் விற்றுக் கொண்டிருந்தார்.. அங்கும் கூட்டம்.

மதியம் 3:45 எங்களது அப்பாயிண்ட் மெண்ட் இரண்டரை மணிக்கே சென்று விட்டோம்.. டீக்கடைக் காரரின் அன்றைய சில லட்ச ரூபாய் வருமானத்தில் எங்களது 63 ரூபாயும் இருந்தது.. படிக்கப் போகிறவர்கள் வேலைக்கு போகிறவர்கள் கணவனை பார்க்கப் போகிறவர்கள், மகன் மகளை பார்க்கப் போகிற வயதானவர்கள், விசா புதுப்பிப்பவர்கள் என கதம்பமாக அங்கு கூட்டம் இருந்தது.. 3:30 க்கே அழைக்கப்பட்டோம்.

நீளமான அண்டர் கிரவுண்ட் பார்க்கிங் பகுதியில் நுழைந்து தரை தளத்திற்கு படியேறினோம் நீண்ட வரிசை.. அங்கு பாஸ்போர்ட் அப்பாயிண்ட்மெண்ட்  கடிதங்கள் சரி பார்க்கப்பட்டது.. அதன் பின் முதல் மாடி அங்கும் நீண்ட வரிசை நமது பாஸ்போர்ட்டுகள் ஒரிஜினலா என ஸ்கேன் செய்யப்பட்டது. அடுத்த பகுதி அங்கும் நீண்ட வரிசை நமது அப்பாயிண்ட்மெண்ட் கடிதத்தில் முத்திரை குத்தப்பட்டது.. அதற்கு அடுத்து மீண்டும் நீண்ட வரிசை..

அங்கு நம்மை நன்கு மெட்டல் டிடெக்டரில் பரிசோதித்து அனுப்பினார்கள் ஒரு டோக்கன் ஒன்று வழங்கப்பட்டது.. எதிரில் வங்கியில் பணம் எடுப்பது போல 25க்கும் மேற்பட்ட கவுண்டர்களுடன்.. அங்கிருந்த டிவியில் நம் டோக்கன் நம்பரும் அதற்குரிய கவுண்டர் எண்ணும் வரும்.. எதிரே கிடந்த நாற்காலிகளில் அமர்ந்தோம்.. எங்கள் எண் வர 10 நிமிடங்கள் ஆயிற்று.. அழைப்பு வந்ததும் வலது இடது கைகளில் நான்கு விரல்கள் பின்னர்..

தனியாக இரு கை கட்டை விரல்கள்.. என அத்தனையும் பதிவு செய்தோம் புகைப்படமும் எடுத்தார்கள்... எங்கள் பாஸ்போர்ட் மீது அடுத்த நாள் இண்டர்வியூவுக்கான ஸ்டிக்கர் பார்கோடு தாங்கி ஒட்டப்பட்டது.. எக்ஸிட் பகுதியில் வெளியேறினோம். இந்த முனையிலிருந்து அந்த முனை நடக்க 1 நிமிடமே ஆகும் அக்கட்டிடத்தில் எங்களை 20 நிமிடம் சுற்றிச் சுற்றி வர விட்ட அமெரிக்க விஞ்ஞானத்தை எண்ணி வியந்து கொண்டோம்.

சென்னையின் மாசு படிந்த காற்று எங்களை வரவேற்க மீண்டும் ஒரு டீ சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்பும் போது ஒருவர் அப்பாடா பாதிக் கிணறு தாண்டியாச்சு மீதி தூதகரத்தில் தாண்டனும் என்றபடி கடந்து போனார்.. ஆமாம் அவருக்கு அடுத்தவாரம் இண்டர்வியூ எங்களுக்கு அடுத்த நாளே.. இப்போ பாதிக்கிணறு மீது அப்படியே நாங்கள் ஃபீரீஸ் ஆகி நிற்க மீதி இடைவேளைக்கு பிறகு... நாளை அமெரிக்க தூதகர நிகழ்வுகளோடு சந்திப்போம்..

வரும்....