எங்களை சர சரவென சூழ்ந்த பவுன்சர்கள் அலேக்காக கிளப் வாசலுக்கு சைடில் உள்ள அறைக்கு தூக்கிப் போனார்கள்.. நீங்கள் எந்த நாடு.? ஏன் இங்கு வந்து படம் எடுத்தீர்கள்.? இங்கு உள்ள பெண்களை படம் எடுக்க கூடாது என்பது உங்களுக்கு தெரியாதா என உறுமினார்கள்.. நாங்கள் அவர்களுக்கு விளக்கம் கூறி அதிகபட்சமாக இந்த போட்டோவை ஃபேஸ்புக்கில் போடுவோம் அதைத் தவிர வேறு எண்ணமில்லை என்றோம்.
அண்ணனும் எங்களைத் தேடிவர அவர் நிலைமையை அழகாக சமாளித்தார் அவர்கள் என் மொபைலை வாங்கி நான் வாசலில் எடுத்த படங்களை அழித்துவிட்டு தந்தார்கள்.. அவர்கள் அழித்தாலும் தானாகவே கூகுள் போட்டோவில் இரண்டு போட்டோக்கள் சேவ் ஆகிவிட்டன புகைப்படத்தில் எனக்கு பின்னால் நிற்கும் பெண் கையை உயர்த்தி என்னை எச்சரிப்பதை கவனியுங்கள்.. அதன் பிறகு அண்ணன் எங்களுக்கு ஒரு வகுப்பே எடுத்தார்.
அவர் சொன்னபடி நடப்பதாக உறுதியளித்தோம். க்ளப் டிக்கெட்ட்டுகளை கையில் திணித்துவிட்டு ஜாக்கிரதை தம்பிகளா என்றுவிட்டு அறைக்கு திரும்பினார்..நாங்கள் கிளப்புக்குள் நுழைந்தோம்.. ஸ்டீரிப் டான்ஸ் எனப்படும் கம்பி நடன அரங்கம் அது மேலும் கீழும் கம்பிகளில் பாம்பு போல ஊர்ந்து ஏறி அந்தரத்தில் மின் விசிறி போல சுழன்று கொண்டிருந்தார்கள் பெண்கள்.. அமெரிக்க அழகிகள் அத்தனை பேரும் அவ்வளவு அழகு.
டூ பீசில் ஆடியவர்கள் சிறிது நேரத்தில் முழு நிர்வாணத்திற்கு மாறினார்கள்.. இடையில் ஒருவர் நூறு டாலர் நூறு டாலர் என கையில் தட்டோடு வந்தார் பார்த்தால் ஒரு டாலர் நோட்டாக 100 நோட்டுகள் உள்ள கட்டு அது நாம் 100 டாலர் ஒரே நோட்டாக தந்து 1 டாலர் சேஞ்சை பெற்றுக் கொள்ளலாம் இது எதுக்கா.? அங்கே பாருங்கள் ஸ்டீரிப் கம்பியில் இருந்து ஆடி இறங்கி வரும் பெண்ணின் முன்னே ஒருவர் டாலர் நோட்டுகளை இறைப்பதை..
ஆம் பெண்களின் நடனத்தை ரசிப்பவர்கள் தரும் டிப்ஸுக்கு தான் இந்தப் பணம்.. அள்ளி இறைத்தார்கள் ஆடிய பெண்களும் அதற்கு ஏற்றார்போல அவர்களைத் தழுவியும் அவர்கள் மடிமீது அமர்ந்தும் தங்கள் பாசத்தை காட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்.. எங்கள் மூவரின் கையிலும் மொத்தமே 75 டாலர்கள் தான் இருந்தன.. பரிதாபத்துடன் நாங்கள் விழித்தோம்.. எங்கள் டிக்கெட்டுக்கு ஒரு பியர் அல்லது கோக் இலவசம் என்பதால் அதை மட்டும்..
வாங்கிக் கொண்டு ஒதுக்குப் புறமான ஒரு டேபிளில் அமர்ந்தோம் பின்னால் அரையிருட்டில் அடிக்கடி அழகான பெண்கள் ஆண்களுடன் நுழைவதை பார்க்க முடிந்தது..ஆனால் என்ன நடக்கிறது என்பது தெரியவில்லை.. திடீரென ஒரு அமெரிக்க நமீதா எங்கள் முதுகுப் புறம் வந்து தோளில் சாய்ந்தாள்.. ஆர் யூ இண்ட்ரஸ்ட்டட் டு கம் வித் மீ ஃபார் லாப் டான்ஸ் என்றாள் போதையாக.. அது என்னம்மா லாப் டான்சு.! அப்படின்னா...
லாப் டான்சுன்னா என்னான்னு தெரியாதா.! தாலின்னா என்னான்னு தெரியாத சின்னத்தம்பி பிரபு போல என் மீது பரிதாபப் பட்டு வா என்னுடன் என கைப்பிடித்து அந்த அரையிருட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றாள் அங்கிருந்த ஸ்க்ரீனை லேசாக விலக்கி விட்டு உள்ளே பார் என்றாள்.. 90 களில் தமிழகத்து ஓட்டல்களில் பேமிலி ரூம் என்பார்களே அது போல ஒரு சேம்பர் வரிசையாக லாட்ஜ் அறை போல் பல இருக்க அதில் ஒரு சோபா.
அந்த சோபாவில் ஒரு ஆண் அமர்ந்திருக்க அவர் மடியில் முழு நிர்வாணமாக ஒரு பெண் அமர்ந்து ஆடுகிறாள் தழுவுகிறாள் எழுந்து அவன் தோள்களை தழுவுகிறாள் மொத்தத்தில் ஒரு பாடல் முடியும் வரை அவன்மீது ஊர்கிறாள் இது தான் லாப் டான்ஸ் ஒரு பாடலுக்கு 30 டாலர்கள் சம்பளம் ஓகேவா என்றாள் என்னிடம் இருந்த 25 டாலரை நினைத்தேன் அழுதேன்.. அவள் சிரித்து என்ன என்றாள் 25 டாலர் தான் இருக்கு என்றேன் பரிதாபமாக..
சற்று யோசித்தவள் சரி உனக்காக 25 ஓகே என்றவள் என் பதிலை எதிர்பார்க்காது என் கைபிடித்து அந்த அறைக்குள் இழுக்க முற்பட அதற்குள் திடீரென அங்கு வந்த ஒரு வழுக்கை ஹாய் ஹனி என நமீதாவை தழுவிக்கொள்ள அவள் என் கையை நழுவவிட்டாள்.. அங்கிருந்து வேகமாக சசி கிறிஸ்டோ இருக்கும் டேபிளுக்கு வந்தால் சுற்றிலும் பெண்கள் அவர்களையும் மொய்த்து இருந்தார்கள்.. சில விநாடிகள் யோசித்தேன்..
அங்கிருந்த சசியிடம் கூறுவது போல சசி நோ பேலன்ஸ் இன் மை க்ரிடிட் கார்ட் ஐ காண்ட் டேக் மணி டுடே என்றேன் சத்தமாக என்ன ஆச்சரியம் தீப்பந்தம் காட்டிய தேன்கூடாக அப்பெண்கள் கலைந்தனர்.. அங்கு பிரதானமே பணம் தான் பணம் இருப்பதாக வெளியே காட்டக் காட்ட பெண்கள் நம்மை மொய்ப்பார்கள் என்பதை அங்கு நன்கு கவனித்ததால் சமாளிக்க முடிந்தது .. நடனமும் நிர்வாணமும் கண்களுக்கு அலுத்தது..
மெல்ல கிளப்பின் முகப்பில் உள்ள மேர்டிகிராஸ் பால்கனிக்கு போனோம் அங்கிருந்து கீழே மேலாடை உயர்த்தி ப்ளாஷ் செய்யச் செய்ய மாலைகளை வீசிக் கொண்டிருந்தனர்.. நியூயார்க்கில் இருந்து வந்திருந்த ஆனே மற்றும் லூசி என்ற இரு பெண்கள் அறிமுகமானார்கள் இருவரும் பல்கலைக்கழக மாணவிகள்.. இந்தியா மீது காதல் உள்ளவர்கள் இந்த மேர்டி கிராஸ் பற்றி தீசிஸ் எழுத வந்ததாக தெரிவித்தார்கள்..15 நாளும் இங்கு தான் என்றனர்.
அவர்கள் மேர்டி கிராஸ் பற்றி சொல்ல பதிலுக்கு நான் மதுரை சித்திரைத் திருவிழா பற்றி சொன்னதும் வாய் பிளந்து கேட்டார்கள்.. பேசிக்கொண்டே சாலையில் இறங்கினோம் நள்ளிரவு 12 மணியைத் தாண்டி இருந்தது.. பேசிக்கொண்டே வீதியில் நடந்தோம் தெரு இப்போது இன்னும் களை கட்டி இருந்தது.. அதே உற்சாகம், கும்மாளம் தழுவல்கள் முத்தங்கள் இவற்றை அலட்சித்து கடந்து மெக்டொனால்டு கடைக்குள் நுழைந்தோம்.
பட்டர்மில்க் சிக்கன் பர்கரும் கோக்கும் ஆர்டர் செய்ய முந்திக்கொண்டு பணம் செலுத்தினார் லூசி.. நாங்கள் தடுக்க அவர்கள் மறுக்க கடைசியில் பெண்களே ஜெயித்தனர்.. சாப்பிட்ட படி தொடர்ந்தது எங்கள் அரட்டைக் கச்சேரி.. இரண்டுமணி நேரங்கள் கடந்திருந்தது.. வெளியே வந்தால் தெருவுக்கு போதை தெளிந்திருந்தது..பேசிக்கொண்டே நடந்தோம்.. ஆட்சேபணை இல்லை என்றால் எங்களறையில் போய் பேசலாமே என்று
விகல்பமில்லாது அழைத்தாள் ஆனே அந்த அழைப்பில் நட்பும் நம்பிக்கையும் தெரிந்தது.. இல்லை எங்களுடன்வேறு ஒருவரும் இருக்கிறார் அறையில் எங்களுக்காக காத்திருக்கிறார்.. உங்கள் அழைப்பிற்கு நன்றி எனக் கூறி பிரியாத மனத்தோடு பிரிந்தோம். ஒரே இரவு தான் ஆனால் நியூ ஆர்லின்ஸின் இந்த அனுபவங்கள் என்றைக்கும் எங்களுக்கு மறக்காது.. இந்த கேளிக்கை நகருக்கு அழைத்துச் சென்ற சாம்பியன் அண்ணனுக்கு மீண்டும் நன்றி.
நிறைந்தது..
No comments:
Post a Comment